Nieuws

Samen een leven lang in de auto’s. Adri en Yolanda van Laar nemen na een halve eeuw afscheid bij Kimman: ’Ze zijn prachtig, maar ik sta er niet meer bij te kwijlen’

13 februari 2024

Yolanda en Adri van Laar in de showroom bij Kimman in Hillegom.© Foto’s United Photos/Toussaint Kluiters

Paul de Vlieger

HAARLEM

Tieners waren ze nog, Adri van Laar uit Heemstede en Yolanda Schipper uit IJmuiden, toen ze in dienst traden bij automobielbedrijf Kimman in Haarlem. Bijna vijftig jaar later zwaaien ze af. Hij vorige week, zij volgende maand. Als het echtpaar Van Laar (66 en 64) gaan ze van hun pensioen genieten. „En van auto’s, want dat blijft. Altijd.”

Adri van Laar groeide op in De Glip, bezocht de Franciscusschool in Bennebroek en vervolgens de Paulus LTS in Hillegom. Dat hij net als zijn oudere broers Bert en Anton in de auto’s zou belanden, was eigenlijk altijd al duidelijk. „Ik was er helemaal gek van en solliciteerde als ventje van 17, twee weken nadat ik van de LTS kwam, bij Kimman. M’n broers werkten er ook en ik hoorde er mooie verhalen over.”

Van Laar weet het nog goed. ’Wie is die gozer?’, vroeg toenmalig directeur Jos Kimman toen de jongeling kwam binnenstappen. En nadat hij hoorde dat het om een Van Laar ging, was het: ’Ga maar een overall halen’. Een halve eeuw later – figuurlijk gesproken uiteraard – hangt Adri van Laar die weer terug aan het knaapje.

Fijn werken

Dat hij zijn hele werkzame leven bij Kimman doorbracht, vindt Van Laar geen prestatie. „Het tekent het bedrijf. Het is hier gewoon heel fijn werken”, zegt hij over het in Jaguar, Land Rover en Range Rover gespecialiseerde familiebedrijf dat al 140 jaar bestaat. „Het is ook iets van mijn generatie, hoor. Tegenwoordig hoppen jongelui veel makkelijker van de ene baan naar de andere, maar in mijn tijd prakkiseerde je niet over weggaan als je het ergens goed had.”

Adri van Laar kreeg een leermeester toegewezen die zich vooral met Jaguar bezighield en zo werd dat zijn leven lang ook zijn specialiteit. Hij was bij Kimman monteur, werkplaatschef, servicemanager en deed aftersales. „Ik heb ervan genoten. Ik kan me niet herinneren ooit met tegenzin naar mijn werk gegaan te zijn.”

(Tekst gaat door onder de foto)

Adri en Yolanda van Laar met drie generaties Kimman: Jos (94), Joost (63), Mike (25) en Jim (27).

Van Laar begon bij de voormalige vestiging Van Kimman aan de Haarlemse Zijlweg, maar maakte al rap de overstap naar die aan de Schipholweg. Daar werkte hij het leeuwendeel van zijn loopbaan, totdat het automobielbedrijf er plaatsmaakte voor Albert Heijn Vos. Omdat de vestiging in Hillegom, die de plaats van Haarlem zou innemen, wat langer op zich liet wachten dan gedacht, werkte Van Laar ter overbrugging ook nog anderhalf jaar bij de Kimman-vestiging aan de Kollenbergweg in Amsterdam Zuid-Oost.

Over het fraaie pand dat het familiebedrijf in Hillegom heeft neergezet, op de plek waar vroeger het Ford Museum zat, is Van Laar goed te spreken. „Schipholweg was een echte zichtlocatie: iedereen wist dat Kimman daar zat. Maar het werd te klein en parkeren was een crime. Dat is hier allemaal geweldig voor elkaar. Ik vond het verrassend dat voor Hillegom werd gekozen, maar begrijp het wel. De bestaande klanten uit Haarlem, Bloemendaal en omstreken weten ons hier te vinden, maar er komen ook nieuwe uit de Bollenstreek over de vloer. Ons rayon is vergroot. Dat is altijd goed, natuurlijk.”

Yolanda

Terug naar de begintijd van Adri van Laar bij Kimman, waar ongeveer gelijktijdig ook een nieuwe medewerkster bij de receptie begon: Yolanda Schipper uit IJmuiden. „Ik had secretaresseopleiding Schoevers gedaan en m’n moeder zag een advertentie dat Kimman een receptioniste zocht. Ik was gek op auto’s – als jong meisje speelde ik met poppen én autootjes – dus dat was helemaal wat voor mij. Nou, zo is het dus gekomen”, herinnert ze zich nog goed.

Als snel spotte de nieuwe medewerkster die knappe jonge jongen in de werkplaats, maar andersom was dat nog niet het geval. „Ik zag hem wel, maar hij mij niet. Pas toen we na een jaar of anderhalf een jubileumfeestje met het bedrijf hadden, sprong ook bij hem de vonk over. Hij heeft me toen naar huis gebracht en we kregen verkering.” In 1981, beiden begin twintigers, trouwden de twee met elkaar. IJmuiden werd hun eerste woonplaats samen. Een jaar of vijftien later verhuisden ze naar hun huidige woning in Velserbroek.

Geen geheimen

Dat ze 24/7 bij elkaar zijn, hebben Adri en Yolanda van Laar nooit een probleem gevonden. „We praten echt niet alleen over het werk, hoor. En heb je het er wel over, dan is het alleen maar leuk omdat je beiden liefde voor het vak hebt, de klanten kent enzovoort”, zegt Yolanda voor wie het automobiel inmiddels ook weinig geheimen kent. „Ik was receptioniste maar ook serviceadviseur. Soms pakte ik ook het magazijn erbij of deed hand- en spandiensten in de werkplaats. Je kunt wel stellen dat ik een technische knobbel heb.”

Dat leverde soms bijzondere telefoontjes op. Bijvoorbeeld als een collega-garagebedrijf naar Kimman belde omdat ze ergens niet uitkwamen. „Dan vroegen ze om iemand van de werkplaats, maar gaf ik al het antwoord waar ze naar op zoek waren. Ja, daar stonden ze weleens van te kijken”, vertelt ze met een grote glimlach.

Dat het stel altijd werkte met auto’s in het tamelijk luxe segment – wie bij Kimman een nieuwe auto koopt, moet minstens een ton meenemen en er gaan er zelfs voor drieënhalve ton de deur uit – is iets waaraan ze snel gewend raakten. Adri: „Natuurlijk, ik vind ze prachtig, maar ik sta er echt niet meer bij te kwijlen.”

In 2022 werd de vestiging in Hillegom geopend.

Dat om dezelfde reden de klantenkring van Kimman bepaald niet doorsnee is, vonden en vinden beiden ’alleen maar leuk’. Adri: „Het is heel gemêleerd: oud geld en nieuw geld, de Bloemendalers, de bollenjongens, en ook mensen bij wie je je afvraagt – of niet, omdat je dat eigenlijk wel weet – of ze het geld wel op een nette manier hadden vergaard.” Yolanda: „Maar goed, daar gaan wij dus niet over.”

Sleutelen

Het vak hebben beiden in de afgelopen halve eeuw een enorme ontwikkeling zien doormaken. Adri: „Het echte sleutelen van vroeger is natuurlijk heel erg veranderd. Vroeger was het logisch nadenken: waar zit het rammeltje en hoe lossen we het op? Nu vertrouw je op je computer. Sta je met een laptop naast een auto een diagnose te maken. Of ik dat minder leuk vind? Nee, het is niet minder leuk, wel anders. Maar allebei interessant. En een motor is gelukkig altijd een motor gebleven.”

Maar helemaal van het nieuwerwetse zijn ze niet, de Van Laaren. „Met elektrisch rijden hebben we allebei niet zo veel”, zegt Yolanda. „We houden van autovakanties. Koffers achterin, de hond op de achterbank en lekker toeren. Maar om je route helemaal langs laadmogelijkheden te bepalen en elke keer lang te gaan zitten wachten totdat de accu’s weer vol zijn, dat trekt me helemaal niet. Hup, benzine erin en door. Ik vind het trouwens ook helemaal niks dat ze geen geluid maken.”

„Elektrisch rijdt trouwens wel goddelijk, dat moet ik erkennen”, vult Adri zijn vrouw aan. „Maar inderdaad: doe mij ook maar een benzineauto.”

Voor dat toeren met West Highland white terriër Zoë op de achterbank hebben Adri en Yolanda van Laar binnenkort alle tijd. Adri had zijn laatste werkdag een week geleden. „Ja, dat was wel een dingetje. Enerzijds keek ik er naar uit, maar naarmate het moment naderde, gaat het je toch ook overvallen. Ik was de laatste weken behoorlijk kort aangebonden, geloof ik.” Yolanda knikt veelbetekenend. „Maar het was een mooi afscheid, waar veel waardering uit sprak. Ik hield het niet droog.”

Eind maart trekt ook Yolanda van Laar de Kimman-deur definitief achter zich dicht. En dan? Yolanda: „Geen oppas-oma worden in elk geval, want kinderen hebben we niet. Maar er is genoeg te doen. We gaan genieten. Ook van auto’s, want dat blijft. Altijd. We zijn bijvoorbeeld allebei stapelgek van de Formule 1. We missen geen race op tv en bekijken er elk seizoen minstens één live.”

Max

„Vroeger waren we fan van Niki Lauda, Nigel Mansell en Fernando Alonso, tegenwoordig natuurlijk van Max”, haakt Adri enthousiast in. Yolanda: „We zijn bijvoorbeeld al op Monza geweest, de Nürburgring, Silverstone, Zandvoort natuurlijk, en ook in Barcelona.”

Was dat toevallig in 2016, toen Verstappen zijn allereerste grand prix won? Adri: „Nee, een jaar later. Dat was achteraf bar slecht uitgezocht, want Max viel al in de eerste ronde uit en tot overmaat van ramp werd Feyenoord die middag voor het eerst sinds jaren kampioen, en dat werd op mijn tribune uitgebreid gevierd. Ha ha, ja, we hebben weleens leukere races meegemaakt.”

Bron: Haarlems Dagblad